مادادادیو: هنوزنه

Madadayo مادادایو اثر برجسته ی استاد بزرگ سینمای ژاپن آکیرو کوروساوا در سال 1993 به روی پرده آمد. مادادایو روایتی است نمادین از رندگی خود کوروساوا و چگونگی پذیرش مرگ.فیلمی لبریز از رنگ بندی های زیبا و زبانی شاعرانه و آمیخته به طنز.

فیلم داستان زندگی استاد ( Uehida Hyakken-sama (1889-1971 ساکن منطقه ای به نام گوتمبا در دهه ی چهل میلادی بیان می کند. مادادایو از شخصی ترین فیلم های کوروساوا محسوب می شود. این فیلم آخرین اثر استاد است که هم نویسندگی و هم کارگردانی آن را به عهده داشته است. بازی دلنشین  تاسوا ماتسومورا شخصیت استاد Hyakken Uchida را پذیرفتنی می نماید.

داستان فیلم درباره ی استاد زبان آلمانی دانشگاهی است که ناگهان در سنین بازنشستگی خود را باز نشسته می کند تا به دنبال آرزوی همیشگی اش، نویسندگی برود. در آخرین جلسه ی کلاس استاد دلیل رفتن خود را این گونه بیان می کند: هر کس در شکار به دنبال صید دو خرگوش به طور هم زمان باشد به هیچ یک دست نمی یابد. مادادایو برگرفته از نام بازی سنتی کودکان ژاپنی است به معنای: نه هنوز یا آماده نیستم. تمثیلی برای عدم آمادگی بشر جهت پذیرش مرگ. در شصتمین سال تولد استاد که هم زمان با روزهای پایان جنگ جهانی دوم و ورود و اشغال متفقین است، دانشجویان جهت قدردانی از استاد جشن تولدی برپا می کنند که نام آن را مادادایو می گذارند. استاد هم در هر سال می گوید مادادیو، آماده نیستم! تا سر انجام در پایان آخرین روز سالگرد تولدش یعنی در 77 سالگی در خواب و بیداری می پذیرد که آماده است!

این فیلم را به روایتی می توان ادای دین کوروساوا به استادی و معلمی دانست. کورساوا معتقد بود که هیچ کس بدون استاد به کمال نمی رسد. از منظر آموزشی یکی از اخلاقی ترین فیلم های کوروساواست که دین خود را به معلمان جامعه اش بیان می کند. مادادایو یقیناً ارزش و تاثیر گذاریش بر نسل های مختلف نشان خواهد داد. برخی از رازهای موفقیت جامعه ی ژاپن را در خلال چنین فیلم هایی می توان مشاهده کرد. خاصه اگر که بیننده ی ایرانی نیز باشی که حسرتت دو چندان خواهد شد.

فیلم داستان زندگی استاد مهربان و طنازی را دنبال می کند که آرزویش رفتن به کلبه ای آرام است تا نوشته های خود را کامل کند. آرزویی که با بمباران خانه اش در روزهای پایانی جنگ به واقعیت پیوست. برخی از صحنه ها و اشعار هایکو گونه ی استاد مدت ها در ذهنتان خواهد ماند. شیوه ابداعی استاد برای جلوگیری از ادرار رهگذران بر روی دیوار ها مخروبه کنار خانه اش دیدنی است. یادداشت و علامت هایی که برای فراری دادن دزد ها بر در و دیوار کوبیده بود، استاد را مطمئن می کرد که هر دزدی را با دیدنش دچار سر درگمی خواهد کرد.

میشل استو مقاله ای مختصر درباره ی این فیلم با عنوان: چگونه مرگ را پذیرا باشیم؟ دارد که بسیار حواندنی است. این جا را کلیک کنید. این فیلم در برخی از کشورها با نام ((نه)) و (( هنوز نه)) نیز اکران شده است. آیا کوروساوا در هنگام مرگ آمادگی خود را اعلان کرده بود؟ با دیدن آثار کوروساوا شما نیز با این نظر موافقت خواهید کرد که کورو ساوا حتماً آماده بوده است.

دانلود فیلم